Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Εντάξει το τρολάρισμα, αλλά μήπως να μιλήσουμε σοβαρά για την Ε.Ε.;

178086-d66a3570
Με αφορμή το χτεσινό άρθρο της Αυγής στο οποίο χλευάζονται οι συμμετέχοντες στο «Μένω Ευρώπη» συλλαλητήριο, ίσως θα πρέπει να ασχοληθούμε λίγο σοβαρά με το ζήτημα του φιλοευρωπαϊσμού, μακριά από τρολλιές (έχουν κι αυτές τη χάρη τους, αλλά και τα όριά τους) και αναλύσεις στο πόδι.

Ο συντάκτης του κειμένου αυτού θέλει να παρουσιάσει τους φιλοευρωπαϊστές (ας τους αποκαλούμε έτσι αν και δεν είναι και πολύ δόκιμος ο όρος) ως μια ελίτ πλούσιων ανθρώπων που θα κατέβουν για πρώτη φορά στο δρόμο να διαδηλώσουν, κουβαλώντας τις αστικές τους συνήθειες. Πολύ βολικό σαν σχήμα, αλλά καθόλου αληθινό. Τα ταξικά χαρακτηριστικά της αντίθεσης ΕΕ-αντιΕΕ δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Αν ήταν, δεν θα ήταν παρά το 4-5% που θα δήλωνε υπέρ της παραμονής μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη με κάθε κόστος. Αν ήταν τόσο ξεκάθαρα, τότε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να χλευάζει μέσω της εφημερίδας του τους «φιλοευρωπαϊστές» θα είχε επιτέλους πάρει μια σαφέστατη θέση υπέρ της εξόδου από την ΕΕ και την Ευρωζώνη.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι έχει επικρατήσει στην συνείδηση της μάζας των ελλήνων το «Ευρωζώνη = καλό» και το «έξοδος από την Ευρωζώνη και την ΕΕ = μακριά από εμάς, ουτοπικό, πως θα ζήσουμε μετά, που θα πάμε μόνοι μας χωρίς συμμάχους, θα γίνουμε Ρουμανία του Τσαουσέσκου». Στην εμπέδωση αυτής της λογικής ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αθώος. Οι δεσμεύσεις του για διάσωση της Ευρωζώνης μέσω της λύσης του ελληνικού προβλήματος και άλλα πολλά αποδεικνύουν ότι μόνο σε κόντρα με την ΕΕ δεν είναι.
Προσπαθώντας να εμφανίσει κανείς τον φιλοευρωπαϊσμό ως ιδεολογία των πολύ πλούσιων που έχουν λιμουζίνες, Λουί Βιττόν και πίνουν σαμπάνιες, όπως κάνει ο συντάκτης του συγκεκριμένου άρθρου, αγνοεί ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων της χώρας έχει περίπου τις ίδιες απόψεις. Δεν θέλει ούτε καν την συριζαική ρήξη, πολύ δε περισσότερο την έξοδο από την ΕΕ και το Ευρώ. Μήπως εδώ δημιουργείται ένα κενό ταξικής συνείδησης; Και πώς να μην δημιουργείται, όταν από τον ίδιο τον Υπουργό Οικονομικών της Αριστερής Κυβέρνησης μάθαμε πρόσφατα ότι η ταξική πάλη μπορεί να μπαίνει στην κατάψυξη σε καιρούς κρίσης;
Το μόνο που με επιτυχία καταφέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να καπελώσει το σημαίνον «Αριστερά», βάζοντας έτσι το δικό του όριο ακόμα και στην φιλοΕΕ-αντιΕΕ συζήτηση. Εμφανίζοντας την υπόθεση υπεράσπισης της ΕΕ ως μια γραφική χαζομάρα μερικών γελοίων τύπου Τζήμερου κατορθώνει να αποκρύψει τις δικές του ευθύνες στην εμπέδωση της φιλοευρωπαϊκής συνείδησης στον λαό. Όποιος νομίζει πως ο πραγματικός αντίπαλος των διαδηλωτών του «Μένω Ευρώπη» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι γελασμένος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν ήταν και δεν θα γίνει αντι-ΕΕ, όσο κι αν τρολλάρει στο διαδίκτυο. Το θέμα είναι να απαντήσουν σε αυτές τις φιλοευρωπαϊκές προκλήσεις οι πραγματικά αντι-ΕΕ πολιτικές δυνάμεις, με ουσία, περιεχόμενο και δυναμισμό. Και λίγο τρολλάρισμα δεν θα έβλαπτε…